23 Nisan 1924
‘’Mustafa Kemal Atatürk, 23 Nisan 1924'te '23 Nisan' gününün bayram olarak kutlanmasına karar vermiştir. Bu tarihten 5 yıl sonra 23 Nisan 1929’da Atatürk bu bayramı çocuklara armağan etmiştir ve 23 Nisan ilk defa 1929 yılında Çocuk Bayramı olarak da kutlanmaya başlanmıştır. 1979'da ilk olarak altı ülkenin katılmasıyla uluslararası boyuta taşınmıştır. Dünyada çocuklarına bayram hediye eden ve bu bayramı bütün dünya ile paylaşan ilk ve tek ülke Türkiye’dir.’’
Yıl 2021
Çocuklara bayram armağan eden bir ülkenin geldiği nokta; çocuk istismarı,çocuk işçiler,çocuk gelinler…
Bazı çocuklar yetişkinlerin cinsel saldırılarına hedef oluyor; kimileri de küçük yaşta ağır, uygunsuz işlerde çalıştırılıyor ya da kaderine terk edilen kız çocukları çocuk yaşta gelin oluyor.
Çocuğun çalıştırılması, çocuk iş gücünün göz ardı edilmesi, sokakta yaşayan ya da çalışan çocukların sorunları, günümüzde artık en çok karşılaşılan ve çözüm bekleyen sorunlar olarak karşımıza çıkıyor. Çünkü kâğıttan uçak yapmayı bile öğrenemeyecek kadar kötü anılarla dolu, üstelik sırtında geçim derdinin yükü de olan çocukların sayısı ülkemizde ne yazık ki azımsanamayacak kadar fazladır.
Velev ki toplumsal yaşamı dinsel referanslarla dizayn eden siyasi iktidar, çocuk istismarcılarını hafif cezalarla serbest bırakarak pedofiliyi meşrulaştırıyor hatta çocuk gelinlere göz yumuyor.
Çocukluğunu bu şekilde geçiren bireyler ile ülkemizin refah seviyesini huzur içinde yükseltebilmek, sağlıklı bir toplum oluşturabilmek olanaksızdır.
Tüm bakanlar,
Yasa koyucular,
Uygulayıcılar,
Barolar,
Savcılar,
Hâkimler…
Toplumdaki en yüce güven ve adalet mekanizması olan (!) bu sıfatların hukuki olmasından öte insani olan bu sorunlara karşı çözüm üretmesi,sunması gerekiyor. Çünkü çocuklarımızı artık herkesten sakınır olduk. Hatta kendi ailesinden, öğretmeninden bile…
Bu ülkenin geleceğini tayin edecek olan çocuklar,bizim çocuklarımız… Büyüyecek! Topluma ve kendilerine karşı güvensizlik hissedecek, bağımlılığa daha yatkın olacak, iletişim güçlüğü çekecek, aile kurmak istese dahi korkar olacak.
Toplumun huzuru adına bireylerin yaşadıkları ortam içinde güven hissinin oluşabilmesi için adım atılmalıdır. Zira artık görmelisiniz ki kurtarılacak olan küçücük çocukların hayatları ve yaşama umutları ile birlikte aynı zamanda insanlığa olan inancımız da olacak.
Bunu sağlamak partiler üstü bir görev değil vicdanını ve ahlakını yitirmemiş herkesin insani görevidir.
Çünkü
‘’Bütün çocuklar
Yokluk bilmesinler
Et, şeker, süt bulsunlar
Giyimli, tok ve rahat
Gitsinler okullara
Sınıflarını geçsinler.
Büyükler biraz daha yorulsun
Onlar da büyüsünler
Onlar da mesut olsunlar
Geçti, kaç savaş ezikliği
Çocukları düşünsünler
Çocuklar iyi gün görsünler.’’
Her hâlükârda çocuklar için başka bir dünya yaratmak mümkün!
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.